In het filmpje Monique van Eijkelenburg en haar zoon Robin (3:47 minuten) portretteert de werkgroep Vanuit autisme bekeken Robin en zijn moeder Monique (ons bestuurslid). "Ieder kind heeft perspectief en kan met de goede ondersteuning veel bereiken." Monique vult aan:

Zie hierbij het A3-vel Dit hoort bij mijn Asperger van zaken waar Robin en ik (met begeleiders) in de afgelopen 5 jaar hard aan gewerkt hebben. Ieder kwartaal hadden we een ander speerpunt/onderwerp om aan te werken gekozen om in te oefenen zodat we niet alles tegelijk hoefden te doen.

Zowel voor hem als voor mij was het ieder jaar een uitdaging om het volgende jaar te bereiken. De onderbouw was relatief moeilijker dan de bovenbouw, maar evengoed was het pittig om juist ook de alfavakken goed te doen. Wat zouden wij graag zien dat de scholen hun bestuurlijke ruimte gebruiken om er soepel mee om te gaan. Als hij later bijvoorbeeld Duits of Frans nodig heeft, kan hij alsnog naar de nonnen. Nu was focus op de bètavakken ondergeschikt aan de alfavakken, anders had hij het nog beter daarin gedaan. Wel heeft hij een dubbel bèta- en natuur- en techniekprofiel gedaan. Wat nodig was, was een ‘’bescheiden leven leiden’’, waardoor we niet overal aan mee konden doen. Maar ik denk dat het de moeite waard is om vaker ‘’nee’’ te zeggen, maar dan wel met extra inspanning en/of begeleiding van allen om het diploma te halen op het niveau dat je aankan en op de school die je aankan. Over Monique en Robin verscheen eerder een artikel in Trouw: Knokken om hoogbegaafd kind door vwo te loodsen.
In haar column Wat is voor u haalbaar? legt Monique uit wat haar aanpak was bij het communiceren met school.